Η μεσοκολπική επικοινωνία αποτελεί την πιο συχνή συγγενή καρδιοπάθεια και συνιστά σε μια οπή στο τοίχωμα ή στο διάφραγμα που χωρίζει τους δύο κόλπους της καρδιάς. Κατά την ανάπτυξη του εμβρύου σχηματίζονται τοιχώματα που χωρίζουν τις κοιλότητες της καρδιάς, οι οποίες προηγουμένως επικοινωνούν μεταξύ τους. Ένα τέτοιο τοίχωμα είναι το μεσοκολπικό διάφραγμα, το οποίο που χωρίζει τους δύο κόλπους της καρδιάς και συνήθως κλείνει τελείως τις πρώτες ώρες ή ημέρες της ζωής του νεογέννητου, εμποδίζοντας το αίμα χαμηλής περιεκτικότητας σε οξυγόνο από τον δεξιό κόλπο να αναμιχθεί με το πιο οξυγονωμένο αίμα και με αυξημένη πίεση στον αριστερό κόλπο. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις το μεσοκολπικό διάφραγμα δεν κλείνει εντελώς επιτρέποντας τη ροή του αίματος μεταξύ των δυο κόλπων, δηλαδή μεσοκολπική επικοινωνία.
Δεν πρέπει να συγχέεται με το ανοιχτό ωοειδές τμήμα, καθώς το «τούνελ» δεν είναι σχισμή, αλλά οπή, λόγω ελλείματος ιστού. (Συνήθως στα παιδιά έχουν διάμετρο 5,6 ή 7 χιλιοστά και μεγαλώνουν μαζί τους).
Μια μεσοκολπική επικοινωνία άνω του 1 εκατοστού συνήθως είναι σημαντική, αλλά η σοβαρότητά της κρίνεται από την γενική εικόνα της καρδιάς. Η οπή επιτρέπει τη ροή αίματος από αριστερά προς τα δεξιά και μεγαλώνει τις δεξιές κοιλότητες. Όταν μεγαλώνουν οι δεξιές κοιλότητες αλλοιώνεται η ανατομία και η λειτουργία των δεξιών κοιλοτήτων και της τριγλώχινας βαλβίδας και τελικά ο ασθενής σε μεγάλο ποσοστό, οδηγείται σε δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια και κολπική μαρμαρυγή, κατά τις επόμενες δεκαετίες.
Σύμφωνα με μεγάλη διεθνή μελέτη, η ιδανική ηλικία αντιμετώπισης της μεσοκολπικής επικοινωνίας είναι πριν από τα 20 έτη. Γενικότερα όμως, καθώς υπάρχουν ασθενείς που διέγνωσαν την πάθησή τους σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία, υπάρχει όφελος από τη διαδερμική αντιμετώπιση ακόμη και σε αυτούς τους ασθενείς, ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω βλάβη της καρδιάς.
Την τελευταία 30ετία έχουν διενεργηθεί παγκοσμίως εκατοντάδες χιλιάδες επεμβάσεις με εξαιρετικά αποτελέσματα, ελάχιστες επιπλοκές και πλήθος μελετών πλέον, επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητά τους.
Σύμφωνα με μεγάλη διεθνή μελέτη, η ιδανική ηλικία αποκατάστασης της μεσοκολπικής επικοινωνίας είναι πριν από τα 20 έτη, ώστε να μην έχει προκληθεί μεγάλη αλλοίωση της σχετικής ανατομίας.
Ακόμα και σε ασθενείς που διέγνωσαν την πάθησή τους σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία, υπάρχει όφελος από τη διαδερμική αντιμετώπιση, καθώς αποφεύγεται η περαιτέρω βλάβη της καρδιάς.
Ωστόσο, για να είναι εφικτή η διαδερμική σύγκλειση, θα πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις:
- Η οπή θα πρέπει να βρίσκεται στην κατάλληλη θέση και να έχει το κατάλληλο μέγεθος (δευτερογενές μεσοκολπικό έλλειμα)
- Θα πρέπει να έχει επαρκή όρια κυκλοτερώς, δηλαδή να βρίσκεται σε απόσταση από το ελεύθερο τοίχωμα του κόλπου, την αορτική βαλβίδα, τις πνευμονικές φλέβες και τον στεφανιαίο κόλπο.
Επέμβαση διαδερμικής σύγκλεισης της μεσοκολπικής επικοινωνίας
Η διαδερμική σύγκλειση της μεσοκολπικής επικοινωνίας είναι μια ελάχιστα επεμβατική πράξη κατά την οποία αποφεύγονται οι τομές και η μεγάλη επιβάρυνση της ανοικτής καρδιοχειρουργικής επέμβασης, με χαμηλό κίνδυνο επιπλοκών, υψηλά ποσοστά επιτυχίας και άμεση ανάρρωση των ασθενών.
Η επέμβαση γίνεται διαδερμικά από το πόδι, με τοπική νάρκωση και ήπια μέθη. Ο μικροκαθετήρας από τον οποίο διέρχονται τα εργαλεία, φθάνει δια μέσου της φλέβας στο σημείο της μεσοκολπικής επικοινωνίας, υπο την καθοδήγηση του διοισοφάγειου υπερήχου. Στο σημείο τοποθετείται μία συσκευή που μοιάζει με ομπρελίτσα που φέρει δύο δίσκους. Ο ένας τοποθετείται από την αριστερή πλευρά και ο άλλος από τη δεξιά, επιτυγχάνοντας την κάλυψη του ελλείματος.
Η παραμονή στην κλινική είναι ένα 24ωρο, οι επιπλοκές είναι μηδενικές, η επιστροφή στις συνήθεις δραστηριότητες, ταχύτατη.
Με τη διαδερμική τεχνική αποφεύγεται το χειρουργείο και το σημαντικότερο, μετά την επέμβαση η δεξιά καρδιά επανέρχεται στο αρχικό της μέγεθος. Η τοποθέτηση της συσκευής εξαιρετικά σπάνια (3 τοις χιλίοις) έχει πιθανότητα επιπλοκής λόγω διάβρωσης της αορτής σε βάθος χρόνου
