Η μεσοκοιλιακή επικοινωνία αποτελεί μια όχι πολύ συχνή συγγενή καρδιοπάθεια. Οι περισσότερες μεσοκοιλιακές επικοινωνίες ή είναι μεγάλες από τη γέννηση και απαιτούν επειγόντως χειρουργική αντιμετώπιση ή είναι μικρές και συνήθως με την πάροδο των ετών μικραίνουν περισσότερο και ο ασθενής δεν αντιμετωπίζει προβλήματα.
Παρόλα αυτά, η μεσοκοιλιακή επικοινωνία σε κάποιο αριθμό ασθενών δεν κλείνει με την πάροδο του χρόνου και μπορεί κάποια στιγμή να αρχίσει να επιβαρύνει την καρδιά.
Στις περιπτώσεις αυτές, συνήθως επιβαρύνεται το αριστερό μέρος της καρδιάς διότι η ροή του αίματος εκτονώνεται προς τα δεξιά και δημιουργείται μια υπερδυναμική κυκλοφορία με αποτέλεσμα η αριστερή κοιλία να μεγαλώνει πολύ πάνω από το φυσιολογικό, όπως συμβαίνει με την ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ασθενών με ανεπάρκεια μεσοκοιλιακής επικοινωνίας που μεγαλώνει πρέπει να γίνει επέμβαση: Είτε χειρουργική, είτε διαδερμική.
Η διαδερμική επιδιόρθωση
Η διαδερμική αντιμετώπιση, διατηρεί τα πλεονεκτήματα της αποφυγής του χειρουργείου, της γρήγορης αποκατάστασης, της γρήγορης ανάρρωσης, κ.α. Όταν όμως η μεσοκοιλιακή επικοινωνία είναι πάρα πολύ κοντά στην αορτική βαλβίδα και και το άνοιγμα της «ομπρέλας» μπορεί να παρενοχλήσει τη λειτουργία της βαλβίδας, τότε και μόνο, η χειρουργική λύση είναι προτιμητέα.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, αναλόγως του σημείου που βρίσκεται το έλλειμα της μεσοκοιλιακής επικοινωνίας (π.χ. στη μεμβρανώδη μοίρα ή στη μυϊκή μοίρα) διατίθενται ειδικές συσκευές για την απόφραξη του ελλείματος. Η διαδερμική αντιμετώπιση του ελλείματος είναι εφικτή με εξαιρετικά αποτελέσματα, ταχύτατη αποκατάσταση, παραμονή μίας ημέρας στην κλινική.
Η επέμβαση είναι ανάλογη αυτή της μεσοκολπικής επικοινωνίας. Δείτε ΕΔΩ, αναλυτικά τη διαδικασία.